هـَـ ـرگـِــز بـِـه گــُذَشــ ـتِـهــ بـَـرنـَـگــ ـَـرد؛

 اَ گـَ ـر سـیـ ــنـدِرلــا بَـرایــ ـــ بـَـ ـردآشـ ـتَـن 

کـَفـشـ ــشـ بَــرمـیـگــَشـ ـتــــ،

 هــیـچـوَقـ ـتـــ ... 

یــ ـکــــ پــِرنــسـ ـســـ نــمــیـ ـشُــد...!

هر شب وقتی تنها میشم حس می کنم پیش منی...

دوباره گریه ام میگیره انگار تو آغوش منی...

روم نمیشه نگات کنم وقتی که اشک تو چشمامه...

با اینکه نیستی پیش من انگار دستات تو دستامه...

بارون میباره و تو رو دوباره پیشم می بینم...

اشک تو چشام حلقه میشه دوباره تنها میشینم...

قول بده وقتی تنها میشم باز هم بیای کنار من...

شبای جمعه که میاد بیای سر مزار من...

دوباره از یاد چشات زمزمه ی نبودنم...

ببین که عاقبت چی شد قصه ی با تو بودنم...

خاک سر مزار من نشونی از نبودنت...

دستهای نامردم شهر چرا ازم ربودنت...

به زیر خاکمو هنوز نرفتی از خیال من...

غصه نخور سیاه نپوش گریه نکن برای من...

دیگه فقط آرزومه بارون بباره رو تنم...

دوباره لحظه ها سپرد منو به باد رفتنم...

دیگه فقط آرزومه بارون بباره رو تنم...

رو سنگ قبرم بنویس تنهاترین تنها منم...

شده شبیه تو تموم بی کسیم میخوام که یادت بیاد

به سمت من اگه دلت قدم نزد بذار خیالت بیاد

نگاه خیس من به یاد تو هنوز یه ابر بارونیه

این بغض لعنتی تو خاطرات من یه عمر زندونیه

برای من کسی شبیه تو نبودتو خلوتم با منی

با جای خالی همیشه بودنت دوباره زخم میزنی

بدون تو همیشه این سکوت و بی کسی شده تموم

لحظه های من نبودی و خیال تو تموم

خاطرات تو نوشنه شد به پای من شده شبیه تو تموم

بی کسیم میخوام که یادت بیاد به سمت من

اگه دلت قدم نزد بذار خیالت بیاد هوای گریه هام

بدون تو پر از هوای پاییزیه بدون تو

اگه بیفتم از نفس بهای ناچیزیه

تمام زندگیم شبیه شعله ی اسیر خاکستره

چه فرقی میکنه بذار که از سرم خیال تو بگذره

دلم گرفت از آسمون هم از زمین هم از زمون

توو زندگی چقدر غمه دلم گرفته از همه

ای روزگار لعنتی تلخه بهت هر چی بگم

من به زمین و آسمون دست رفاقت نمیدم دست رفاقت نميدم

امشب از اون شباست که من دوباره دیوونه بشم

توو مستی و بی خبری اسیره می خونه بشم

امشب از اون شباست که من دلم می خواد داد بزنم

توو شهره این غریبه ها دردم و فریاد بزنم

دلم گرفت از آسمون هم از زمین هم از زمون

توو زندگی چقدر غمه دلم گرفته از همه

ای روزگار لعنتی تلخه بهت هر چی بگم

من به زمین و آسمون دست رفاقت نمیدم

از این همه در به دری توو قلب من قیامته

چه فایده داره زندگی این انتهای طاقته

از این همه در به دری دلم رسیده جون من

به داد من نمیرسه خدای آسمون من

دلم گرفت از آسمون هم از زمین هم از زمون

توو زندگی چقدر غمه دلم گرفته از همه

ای روزگار لعنتی تلخه بهت هر چی بگم

من به زمین و آسمون دست رفاقت نمیدم

دست رفاقت نمیدم دست رفاقت نمیدم

بخوام از تو بگذرم ، من با یادت چه کنم ؟

تو رو از یاد ببرم ، با خاطراتت چه کنم ؟

حتی از یاد ببرم تو و خاطراتتو

بگو من با این دل خونه خرابم چه کنم ؟

تو همونی که واسم ، یه روزی زندگی بودی

توی رویاهای من ، عشق همیشگی بودی

آره سهم من فقط از عاشقی یه حسرته

بی کسی عالمی داره ، واسه ما یه عادته

چه طور از یاد ببرم اون همه خاطراتمو ؟

آخه با چه جراتی به دل بگم نمون ، برو ؟

دل دیگه خسته شده ، به حرف من گوش نمی ده

چشم به راه تو می مونه ، همیشه غرق امیده

بخوام از تو بگذرم ، من با یادت چه کنم

تو رو از یاد ببرم ، با خاطراتت چه کنم

حتی از یاد ببرم تو و خاطراتتو

بگو من با این دل خونه خرابم چه کنم ؟

كاش در دهكده عشق فراواني بود

اي ﺑـﺎزﻳـﮕﺮ! ﮔـﺮﻳـﻪ ﻧـﻜـﻦ، ﻣـﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻮن ﻣـﺜﻞ ﻫـﻤﻴﻢ

‫ﺻﺒﺤﻬﺎ ﻛﻪ از ﺧﻮاب ﭘﺎ ﻣﻴﺸﻴﻢ ﻧﻘﺎب ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻲزﻧﻴﻢ

‫ﻳﻜﻲ ﻣﻌﻠﻢ ﻣﻴـﺸﻪ و ﻳﻜﻲ ﻣﻴﺸﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺪوش

‫ﻳﻜﻲ ﺗﺮاﻧﻪﺳﺎز ﻣﻴﺸﻪ ﻳﻜﻲ ﻣﻴﺸﻪ ﻏﺰل ﻓﺮوش

‫ﻛﻬﻨﻪ ﻧﻘﺎب زﻧﺪﮔﻲ ﺗﺎ ﺷﺐ رو ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﺳﺖ

‫ﮔﺮﻳﻪﻫﺎي ﭘـﺸﺖ ﻧﻘﺎب ﻣﺜﻞ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻲ ﺻﺪاﺳﺖ

‫ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻫﺴﺘﻲ ﻳﻪ دﻓﻌﻪ ﻗـﺪ ﺑـﻜﺶ از ﭘﺸﺖ ﻧﻘﺎب

‫از رو ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺣﺮف ﻧـﺰن ، رﻫﺎ ﺷﻮ از ﺣﻴﻠﻪي ﺧﻮاب

‫ﻧـﻘﺶ ﻳـﻚ درﻳـﭽـﻪ رو ، رو ﻣـﻴﻠـﻪ ﻗﻔﺲ ﺑﻜﺶ

‫ﺑﺮاي ﻳﻚ ﺑﺎر ﻛﻪ ﺷﺪه ﺟﺎي ﺧﻮدت ﻧﻔﺲ ﺑﻜﺶ

‫ﻛﺎﺷﻜﻲ ﻣﻴﺸﺪ ﺗﻮ زﻧﺪﮔﻲ، ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﻮن ﺑﺎﺷﻴﻢ و ﺑﺲ

‫ﺗـﻨـﻬﺎ ﺑـﺮاي ﻳـﻚ ﻧـﮕـﺎه ، ﺣـﺘﻲ ﺑـﺮاي ﻳـﻚ ﻧﻔﺲ

‫ﺗﺎ ﻛﻲ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﻮدِ ﻣﺎ ﻧﻘﺎبِ ﻣﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻪ؟

‫ﺗﺎ ﻛﻲ ﺳﻜـﻮﺗـﻮ  ر‪ج زدن ﻧﻘﺶﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﻨﻪ؟

                        این همه خواستن دستات،بدون حتی نوازش!

میدونم برات عجیبه،من با این همه غرورم

                        پیش همه بدی هات،چجوری بازم صبورم؟

میدونم واست سواله ، که چرا پیشت حقیرم

                         دور میشی منو نبینی، باز سراغتو میگیرم!

میدونی چرا همیشه،من بدهکار تو میشم؟

                         وقتی ام نیستی، یه جوری با خیالت راضی میشم؟

میدونی واسه چی از تو بد میبینم و می خندم؟

                          تا نبینی گریه هامو، هردو چشمامو میبندم؟

چاره ای جز این ندارم،آخه خون شدی تو رگهام

                          میمیرم اگه نباشی ، بی تو من بدجوری تنهام!

میدونم یه روز میفهمی، روزی که دنیا رو گشتی

                          من چجوری تورو خواستم،تو چجوری ازم گذشتی!

زیاد خوبی نکن 

انسان است فراموش کار است

 از تنهایی اش که در بیاید 

تنهاییت را دور میزند

 پشت میکند به تو به گذشته اش 
حتی روزی میرسد که به تو میگوید شما/؟؟؟؟؟؟

 

حس میکنم دیگه دوسم نداری

حس میکنم زیادی وجودم

چرا به این زودی ازم بریدی

من که گل سرسبد تو بودم

حس میکنم تو این روزها نمی خوای

یه لحظه هم حتی منو ببینی

کاش میدونستم عشق دیروز من

فردا که شد تو با کی همنشینی

دوسم نداری میدونم دوسم نداری

اما تو چشمات می خونم که بی قراری

خداکنه که برگردی تو پیشم

بدون تو من دیوونه میشم

حس میکنم حضور من کنارت

باعث دل خستگی تو باشه

شاید سفر رفتن من یه فصل

تازه ای از زندگی تو باشه

حس میکنم باید از اینجا برم

جایی که هیچ کی راهشو بلد نیست

باید برم که قدرمو بدونی

یه مدتی تنها بمونی بد نیستور من کنارت

باعث دل خستگی تو باشه

شاید سفر رفتن من یه فصل

تازه ای از زندگی تو باشه

حس میکنم باید از اینجا برم

جایی که هیچ کی راهشو بلد نیست

باید برم که قدرمو بدونی

من همون تنهاترینم که دلم رو به عشق تو سپردم  

تو همون امید بودنی که به امید تو هنوز نمردم  

من همون خیلی دیوونم که همیشه عاشقت میمونم  

تو همون معشوق نابی که روز و شب اسمتو میخونم  

من همون خسته ترینم که دیگه طاقت دوریتو ندارم   

تو همونی که آرزومه دست تو دست گرم تو بذارم  

من همون دریای دردم که میخوام دورت بگردم  

تو همونی که اگه بخندی منم با خنده هات میخندم  

من همون عاشق ترینم که اگه بخوای واست میمیرم  

تو همون فرشته نجاتی که یه روز میای و نمیذاری من بمیرم  

من همون بدون ماهم که حتی ستاره هم ندارم  

تو همون ماه و ستارم که با تو دیگه هیچی کم ندارم

   بهش میگم دوستت دارم قد خدا 

       بهم میگه میای از هم بشیم جدا

                                بهش میگم طاقت دوری ندارم   

     بهم میگه قلب صبوری ندارم

                        بهش میگم دیونتم دیونه ی یه نیم نگاه 

     بهم میگه برو برو دیگه سراغ من نیا

                    بهش میگم تورو خدا بذار یه بار نگات کنم

       بهم میگه دیگه که جونی ندارم فدات کنم

                       بهش میگم عاشقتم دیونتم دیونه وار

      بهم میگه منم تورو سپردمت به روزگا ر

                   بهش میگم این رسم عاشقگری نیست  

     بهم میگه عشقا دیگه سرسری نیست

                           بهش میگم اگه بری من میمیرم     

      بهم میگه برو بمیر بذار که آروم بگیرم

                      بهش میگم خیلی دیگه سنگدلی تو 

                             بهم میگه من که دارم بهت میگم برو

                    بهش میگم برای دیدن تو من لحظه شماری می کنم 

                                        هر لحظه که دیر میکنی اشکامو جاری می کنم

                   بهم میگه دیگه نمونده لحظه ای که واسه من گریه کنی

                                             دارم میرم که روزاتو پر از گل و خنده کنی

                  بهش میگم تورو خدا نرو نذار من بمیرم  

                          بهم میگه الهی قربونت برم باید برم؛باید برم تا یکمی جون بگیرم

               بهش میگم اگه بری من چه کنم با بی کسی  

                                 بهم میگه غصه نخور من که برم میان گلای اطلسی

               بهش میگم پس دیگه رفتنی شدی 

         واسه دل دیونه ام یه غصه ی عظیم شدی

                    بهم میگه منو ببخش چاره ای جز این ندارم   

         هرچی که التماس کنی بازم باید برم ؛ برم؟

                   بهش میگم باشه برو سپردمت دست خدا   

    بهم میگه بازم ببخش که من دارم از دل تو میشم جدا

                    بهش میگم بخشیدمت خدانگهدارت باشه 

             هرجای دنیا که میری همیشه اون یارت باشه

                                 خدا خدا خدا خدا خدا نگهدارت باشه....

  کجا رفتی که من تنهای تنهام        برای آدما یه جور معمام 

  کجا رفتی گلم ای مهربونم             ببین بی تو دیگه بی آشیونم 

  کجا رفتی قشنگم نازنینم          گلم؛عشقم؛عزیزم؛بهترینم 

  کجا رفتی پرستوی سپیدم              به زیبایی تو هرگز ندیدم

  کجا رفتی ببین دارم میمیرم                تو نیستی من چطور آروم بگیرم؟  

  کجا رفتی بیا یه شونه میخوام          واسه مردن گلم بهونه میخوام 

  کجا رفتی  ببین ترانه هامو               ببین ترانه ساختن تو شبامو

  کجا رفتی تمام هستی من            تمام عشق من سرمستی من 

  کجا رفتی  بیا پر پرشدم من            واسه پرپرزدن بی پرشدم من 

  کجا رفتی نذارچشمام ببارن                  بیا هرروز تنها تر شدم من

دارم میرم ولی از تو نمیخوام بدرقه م باشی

شكستي قلبمو آسون، نخواستی عاشقم باشی

شدم بازیچه حرفات، با احساسم چه ها کردی

غرور سبزمو بردی، منو بی کس رها کردی

دارم میرم می دونم قلب من بعد از تو می میره

دل پژمرده من تا ابد از زندگیسیره

تلافی کردنم از تو دیگه خسته شدهاین بار

بذار راحت بشه قلبم از این اندوه نکبتبار

نه حرفی دارم از بودن نه شوقی واسه ی موندن

گناهم گردن چشمات، خداحافظ شروع من

نمی دونم از کجا شروع کنمقصه تلخ سادگیمو

 نمی دونم چرا قسمت می کنم روزای خوب زندگیمو 

چرا تو اول قصه همه دوسم می دارن وسط قصه می شه سر به سر من می ذارن

 تا می خواد قصه تموم شه همه تنهام می ذارن 

می تونم مثل همه دورنگ باشم دل نبازم

 می تونم مثل همه یه عشق بادی بسازم

 می تونمبازی کنم با عشق و احساس کسی

 می تونم درست کنم ترس دل و دلواپسی

 می تونم دروغ بگم تا خودمو شیرین کنم

 می تونم پشت دلا قایم بشم کمین کنم 

ولی با این همه حرفا باز منم مثل اونام

 یه دروغگو می شم همیشه ورد زبون

ا یه نفر پیدا بشه به من بگه چیکار کنم

 با چه تیری اونی که دوسش دارم شکار کنم

 من باید از چی بفهمم چه کسی دوسم داره

 توی دنیا اصلا عشق واقعی وجود داره
 

تو که منو نمی خواستی

 برای چی اومدی تو زندگیم

تو که منو دوست نداشتی

برای چی گفتی دوست دارم

تو که ازمن فراری بودی

برای چی پیشم می موندی

تو که ازمن متنفر بودی

برای چی شاد می کردی دلمو

تو  که عاشقم نبودی

برای چی می گفتی عاشقتم

تو که می گفتی دوست دارم

برای چی می شکوندی دلمو 

می روم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست

آنچـــــنان که تارو پود قلب من از هــــم گسست

می روم با زخم هـــــایی مانده از یک سال سرد

آن همه برفی که آمـــــد آشـــــــیانم را شکست

می روم اما نگویــــــــی بی وفــــــا بود و نمــــاند

از هجوم سایه هــــا دیگر نگــــــاهم خسته است

راســــــتی : یادت بمــــــــاند از گـناه چشم تو تاول غــــــربت به روی باغ احســــــاسم نشست

طـــــــرح ویران کـــردنم اما عجیب و ســــــاده بو

د روی جلد خاطــــراتم دست طوفــــــان نقش بست

عزیزم دلخوری هام زیاد شده انگاری فصل خزون برگمه

می خوام سفره دلمو وا کن به خدا اینبار می گم چه مرگمه

اگه هی بیخودی دعوا می کنم خوب می خوام بهم محبت بکنی

به خدا بعضی روزا فکر می کنم که داری من و تحمل می کنی

جلوی غزیبه ها خیلی بده دستت و از توی دستام می کشی

خودم و گاهی به مردن می زنم تا شاید منت من رو بکشی

ارزومه یه دفعه جایی می ری بپرسی میشه برم یا که نرم

مطمئن باش که بهت می گم برو اما زود برگردی دردت به سرم

وقتی می بینم باهام غریبه ای فکر رفتن هی میفته تو سرم

اما چون طاقت رفتن ندارم می زنم به بی خیالی می گذرم

بی محلیات داره زجرم می ده دیگه از این وضعیت خسته شدم

چرا هی دروغ می گم نمی دونم انگاری زیادی پا بسته شدم

وقتی بی خودی می گم مریض شدم دوست دارم یه کمی دلواپس بشی

به خدا چیز زیادی نمی خوام چی میشه اگه یه کم عوض بشی

وقتی که سراغ تو نمی گیرم چی میشه یه بار سراغم بگیری

واسه این که بهت محبت بکنم دور از جونت تو هم یک بار بمیری

r {دختــر} کــه بـاشــی {هـــزار بــار} هــم کــه بگـویــد :دوستـــــــت دارد ! بـازهــم خواهــی پـرســـید : {دوستــم} داری ؟

و {تـه دلـت} همیشــه خواهــد لــرزیـد !

دختــر کــه بـاشــی هــرچقــدرهــم کـه {زیبــــا} بـاشــی نگــران زیبـــاترهایــی میشــوی کـه {شایــد} عاشــقش شوند !

هــر وقت کــه صدایت میکنــد : {خوشــ♥ـگلم} خــدا را شکــر میکنــی کــه در{چشمــان} او زیبایــی !

دســـــــت خـودت نیسـت {دختـــر} کــه بـاشــی همـــه {دیوانـــگی} های عالم را بــلدی . . 

اصــن دخـدر...
بـاس ریـزه مـیـزه بـاشـه...
قـدشـم از ادم کـوتـاهـتـربــاشـه...
پـرحــرف بـاشـه...
جـیـغ جـیـغـو بـاشـه...
انـقد حـرف بـزنـه کـه بـگـی وای خـدا نـجـاتـم بــده...
بـاس لـوس حـرف بـزنــه...
بـاس دلـبـری بــلـد بــاشـهــ...
بـاس رژ قــرمـز بـزنـه کـه ادمـو مـاچ مـیـکـنـه جـاش بـمـونـه...
گـیر بـده الـکـی...سـرتــق بــاشـه...نـاز نــازیبـاشــه...
بــاس خــاص باشه...

"بــایــــــــــد"

سخـــــــــتــی تــنهــایی را وقتـــــی فــــهمیـــدم
کــ ــه دیــدم مترسکـــــ
بـه کــلاغ میــ ــگویــد:
هرچــقدر دوستـــ ــ داری نوکــ بزن

فقـــط تنهــام نــذار!!